PREDYLEKCJA DO SMRODU - Dzień Dobry, Warszawa, 26.11.2004

Niedawno zaproszony zostałem na ciekawą konferencję prasową. Anonsowała wprowadzenie do sklepów dośćciekawych zabawek. Gumowe figurki, o znamiennych nazwach Wymiotny Walduś czy Staszek Spocony, po naciśnięciu główki wypuszczają z siebie smrodek. Jedną przetestowaliśmy w redakcji. Siła rażenia była straszna. Na pół godziny newsroom opuścił miejsca pracy, a niektórzy autorów kontrowersyjnego doświadczenia straszyli nawet sądem... Podobno "Śmierdziele", bo tak się nazywają" pomagają w beztroskim wychowaniu dziecka i przygotowaniu go do dorosłego zycia. Zaiste ciekawe podejście do edukacji. Osobiście nie przypominam sobie, aby kształcono mnie, puszczając śmierdzące bąki prosto w twarz. Ale widaćbyło to staroświeckie wychowanie. Dziś dzieje się inaczej. "Śmierdziele" robią w Polsce furorę, a rodzice z dziećmi ganiają się po domach smrodząc sobie na prawo i lewo. Smród, jak kaganek oświaty trafia pod strzechy. Filozofowie pewnie by powiedzieli, że gdy rozum śpi, budzą się demony, ja ujmę to nieco inaczej. Po mojemu to znak, że człowiek, istota ewolucyjna, podobno bardzo rozwinięta, wciąż nie może się uwolnić od najdawniejszego przyjaciela. Im mocniej sięrozwija tym bardziej tego... smrodu brakuje.